λοιπόν , γιατί διδάσκω ;
Διδάσκω, γιατί θεωρώ ότι είναι μια πράξη ανθρωπισμού προς ανθρώπους που αξίζει να ανακαλύψουν τις κρυμμένες τους δυνάμεις και που αν συμβάλλω και εγώ σε αυτό νιώθω υπέρτατη ικανοποίηση.
Διδάσκω, γιατί μου αρέσει να μοιράζομαι την αγάπη για το ανθρώπινο πνεύμα έτσι όπως αυτό κατέγραψε τις ανησυχίες του μέσα στην ιστορία.
Διδάσκω, γιατί μοιράζομαι μικρές γοητευτικές στιγμές αφού κάθε διδακτική ώρα είναι μια μοναδική εμπειρία.
Διδάσκω, γιατί μου αρέσει να ανακαλύπτω με τους μαθητές μου τη γοητεία των λέξεων κάνοντας την καθημερινότητά μας πιο υποφερτή.
Διδάσκω, γιατί θέλω να νιώσουν οι μαθητές μου ότι η ποίηση δεν είναι μουσειακό είδος αλλά ένα ταξίδι στον κόσμο των συναισθημάτων.
Διδάσκω, γιατί κάθε μέρα είναι μια πρόκληση για να είμαι καλύτερη έκπαιδευτικός και καλύτερος άνθρωπος.
Διδάσκω, γιατί τα παιδιά μου έχουν κριτήριο και μου ζητάνε αυτά που πραγματικά έχουν ανάγκη.
Διδάσκω, γιατί ανατρέπω το πρόγραμμα όταν και όπου χρειάζεται για να ασχοληθώ με τις προσωπικές τους ανάγκες.
Διδάσκω, γιατί με το χιούμορ ακόμη και το πιο δύσκολο αντικείμενο γίνεται προσπελάσιμο.
Διδάσκω, γιατί εδώ και 17 χρόνια απέκτησα μέσα από τους μαθητές μου τους καλύτερούς μου φίλους.
Διδάσκω,γιατί νομίζω ότι ο πιο γοητευτικός και δημιουργικός χώρος είναι αυτός της εκπαίδευσης....
Θα μπορούσα να γράψω και πολλά αλλά γιατί είμαι και λίγο "ψώνιο" με τη δουλεία μου αλλά μην κουράσω τους αναγνώστες!!!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια...
Και μόνο το γεγονός ότι σε ένα σημείο θες να αναφερθείς στους μαθητές σου και σου ξεφεύγει ο όρος "τα παιδιά μου", τα λέει όλα...
Καλή συνέχεια
ευχαριστώ...
Καλησπέρα. Μου φαίνεται τελικά ότι η δουλειά μας θέλει να είσαι λίγο "ψώνιο" για να τη κάνεις.
Συμφωνώ σε όλα όσα είπες αλλά θα σταθώ σε δυο σημεία από όσα πολύ ωραία είπες :
Διδάσκω, γιατί κάθε μέρα είναι μια πρόκληση για να είμαι καλύτερη έκπαιδευτικός και καλύτερος άνθρωπος.
και...
Διδάσκω, γιατί μοιράζομαι μικρές γοητευτικές στιγμές αφού κάθε διδακτική ώρα είναι μια μοναδική εμπειρία.
Πραγματικά η κάθε μέρα είναι πρόκληση και διαφορετική. Αυτοί που δεν το έχουν ζήσει δεν μπορούν να καταλάβουν και συνήθως ρωτάνε : Μα δεν βαριέσαι να κάνεις συνέχεια τα ίδια και τα ίδια. Ίσως αυτό να είναι και η μαγεία αυτής της "δουλειάς".
Διδάσκω μάλλον γιατί η προσφορά του εαυτού μου με γεμίζει χαρά όπως όταν ποτίζεις το σπόρο και μέρα με τη μέρα βλέπεις να ξεπροβάλλει το φυτό!
Καλημέρα!!!
Δημοσίευση σχολίου