Το blog "οι εκπαιδευτικοί μιλούν..." απευθύνεται σε ανθρώπους που εμπλέκονται με τη διδασκαλία, ανεξαρτήτως βαθμίδας ή γνωστικού αντικειμένου. Στη συζήτηση μπορούν φυσικά να συμμετέχουν και άλλες "φωνές" (μαθητές, γονιοί κ.α.), καταθέτοντας είτε post, είτε σχόλιο.

Όποιος λοιπόν επιθυμεί, μπορεί να επιχειρήσει να απαντήσει, καταθέτοντας την άποψή του
[για να αποκτήσετε δικαίωμα δημοσίευσης, αρκεί ένα mail στο gepsimos (papaki) yahoo.gr ]

Μπορείτε να συμμετέχετε στη συζήτηση είτε γράφοντας ένα post-απάντηση σε κάποιο από τα προϋπάρχοντα ερωτήματα (πχ. "γιατί διδάσκω;" ή "θυμάμαι μια φορά στην ταξη..."), είτε προτείνοντας ένα νέο θέμα...

Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2007


Γιατί διδάσκω;
Γιατί είναι μια δουλειά.
Γιατί μου αρέσει να με ακούν και να με θαυμάζουν :) [όπως θαύμαζα (κάποιους) και γω (παλιά αλλά και τώρα)].
Γιατί έχω χρόνο για την οικογένειά μου και να κάνω κι άλλα πράγματα που μου αρέσουν επίσης.
Γιατί συναντάς (συχνά) ανθρώπους που έχουν να σου μάθουν κάτι.
Γιατί αλλάζεις κάθε χρόνο παραστάσεις.
Γιατί μπορείς να αλλάζεις τον εαυτό σου (αχ οι νεώτερες γενιές) και τους άλλους.
Γιατι με πληρώνουν για αυτά που μου αρέσει να κάνω.
Και τέλος που, μετά από χρόνια, οι πρώην μαθητές μου μού φωνάζουν όταν με συναντούν "γειά σου δάσκαλε" (αλλά αυτό δεν τό 'ξερα από την αρχή).
Είναι μια καλή δουλειά, τελικά. Είμαι τυχερός που την επέλεξα.

3 σχόλια:

Xrysostomos είπε...

Από τα επιχειρήματα σου ξεχώρισα το "Γιατί μπορείς να αλλάζεις τον εαυτό σου".

Αναρωτιέμαι, άραγε πόσοι είναι οι συνάδελφοι που είναι ανοιχτοί στο να αλλάξουν τους εαυτούς τους μέσα από τη διδασκαλία τους;

Είναι μεγάλη υπόθεση να δέχεσαι τη κουβέντα του μαθητή ως άποψη ανθρώπου και να μη τη θεωρείς "χαζομάρες των δεκατετράχρονων" (αντιγράφω τη φράση όπως την άκουσα από συνάδελφο...)

Neoellines είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Neoellines είπε...

Διδάσκω...Γιατί διδάσκω...Πρώτον, γιατί αγαπώ αυτό που διδάσκω. Αγαπώντας το, εμβαθύνω στην ουσία της γνώσης που διαθέτω, αναζητώ παραπάνω γνώσεις γύρω από αυτό, συνθέτω, απορρίπτω και , τελικά, προσφέρω στον πλανήτη (!) μια νέα οπτική γι' αυτό που αγαπώ, όχι την δική μου υποκειμενική κρίση, αλλά την προσωπική μου αντίληψη για τον κόσμο, την μοναδικότητά μου. Κι έπειτα, η μοναδικότητα αυτή έρχεται και συναντάει εκατομμύρια άλλες μοναδικότητες ,και το ανθρώπινο ψηφιδωτό της "μοναδικότητας" συντίθεται επ' άπειρον. Διδάσκω γιατί αγαπώ ό,τι διδάσκω, γιατί νιώθω ότι δεν έχει αρχή και τέλος, διότι κυλάει στην ψυχοσύνθεση μου από παιδί... H αντίληψη του κόσμου, οι αισθήσεις βάσει των οποίων αποκωδικοποιώ τις καθHμερινές εικόνες που λαμβάνω. Άλλος φυσικός, άλλος μαθηματικός, αλλος φιλόλογος και ούτω καθεξής... Πολλές όψεις του ίδιου νομίσματος και κοινή συνισταμένη η προσπάθεια αντίληψης του κόσμου και η, για κλάσματα δευτερολέπτων, ψυχική ανάταση που βιώνω, όταν μοιράζομαι αυτό που αγαπώ, όταν δηλαδή... διδάσκω.